ipler ilmeklere can katar, örgü dostlukları güçlendirir, el işleri ise nesilleri birbirine bağlar.

20140613

etolfort

zor bir gün geçirdim. dişçiyle randevum vardı.aslında diş randevuları gözümü korkutmazdı bugünden sonra sanırım yeni bir korku sahibi oldum.ay sonunda bir randevum daha var bakalım nasıl olacak.

İkinci seans kanal tedavisi için oturdum koltuğa, her şey çok olağandı.ilacın etkisiyle ışık gözüme gözüme vururken, uyumak bile istedim tedavi esnasında.bir rahatlık bir rahatlık.sarhoş gibi çıktım dişçiden.ilaçtan sanırım.sabahın erken saatindeydi randevum ve pek iyi kahvaltı da yapamadım. içmeden sarhoş haller, şuursuzca gülmeler.

bir kaç saat geçti ve dayanılmaz bir ağrı başladı.kalbim dişimle yer değiştirmişti sanki.ilk defa diş ağrısından ağladım.evet.ağrı kesicileri sevmeyen bünyem hemen ağrı kesiciye sarıldı.

diş ağrısı çok fenaymış.doktora giderken bu kadar ağrımayan dişin tedaviden sonra ağrıması daha fena.

dişçiden sonra mezarlığa uğradık, babama.ben sarhoş hallerde tabi.başladım babamla konuşmaya dişçiden geliyoruz diye.arkamı bir döndüm bir kadın.utandım o an halimden. babam yaşarken dişçiye beraber giderdik.çıkınca dişçinin karşısında ki kitapçıdan kitap alırdık.anılar sahip olduğumuz en gerçek şey bence.

ben bu fotoğrafı çekerken mezarlıkta genel yayınla kuran okunuyordu.büyülü ve huzurlu bir andı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder